8 yaşında kız kardeşim olmuştu. Annem: "Bak artık sen abisin" dediğin de, büyüdüğümü anladım.
Kız kardeşim bebekken vefat etti. Annem ağlar bir biçimde: "Bunlar hayatın bir oyunu, o artık bir melek" dediğin de, büyüdüğümü anladım.
10 yaşında tekrar bir erkek kardeşim oldu. Annem: "Kardeşine iyi örnek ol" dediğin de, büyüdüğümü anladım.
17 yaşımda kardeşim yanıma gelip: "Abi bugün beni okula sen götür" dediğin de, büyüdüğümü anladım.
19 yaşımda üniversiteyi kazandığım da ailem: "Artık tek başınasın" dediğin de, büyüdüğümü anladım.
Görünen o ki, büyümenin yaşı yok... (=
