albümü çokça dinledim,artık şebnem ve albüm hakkında daha sağlıklı bir değerlendirme yapabilecek hâle geldim diye de düşünüyorum..=) önceye göre çok daha pozitif düşünüyorum,bir karşılaştırma yapmak gerekirse albüm ne kelimeler yetse'ye ne de can kırıkları'na benziyor..kadın albümüne de benzemediğini belirterek daha çok akck ve perdeler albümleri arası bir yere denk gelir diye düşünüyorum..şebnem ferah'ın aşk temasına odaklattırılmasına neden olan kelimeler yetse'ye benzememesine ayrı olarak sevindiğimi belirtmeliyim,aslında o albümde de sevdiğim şarkıları olmasına rağmen o albümle birlikte türeyen konserde "mayın tarlası" çalın diye haykıran yeni nesil şebnemciler yerine şebnem'in akck zamanında,perdeler zamanında hitap ettiği kitleye ve ona yakın kitlelere hitap edeceğini düşündüğüm bir albüm..bu nedenle şebnem ferah olduğu için iyi bir satış rakamı yakalayacağını düşünüyorum ama aşk temasından ziyade,bir olgunluk albümü olduğu,başından geçenleri birebir aktarmak yerine daha bir ortak paydada buluşturmayı sağlayan sözleri,bir hitten ziyade de dinledikçe alışılan ve sevilen şarkıları barındırması sebebiyle çok geniş bir kitlenin seveceğini düşünmüyorum..
öncelikle can kırıkları'nı hoşçakal diye bitiren şebnem, bu albümünü merhaba ile açıyor, merhaba gerçekten ilk dinleyişlerde en çok dikkat çeken parça,aynı zamanda da albümün en hareketli parçası.."hayattan,hayallerinden,istediğinden bahset;düşünden,düşündüklerinden hepsi olmuş farzet" şeklindeki nakaratı hem akılda kalıcı hem de çok güzel olmuş,sade sözler ama gayet hoş,olduğu gibi sevmek ve olduğu gibi gelmek de çok güzel gitmiş şarkıya,sözlerini de müziğini de sevdim,her yönüyle sevdim..
benim adım orman'ı dinlemeden önce açıkçası şebnem'in bu cümleyi nasıl bağlayacağını merak ediyordum ki bence onu da gayet şık bir şekilde yapmış..albümün en iyisi değil ama bence iyi şarkılarından,dinlenesi oldukça..
yalnızda kullanılan enstrümanlar çok hoşuma gitti,müziği sevdim;sözleri biraz klasiğe yaklaşsa da yine de güzel..
istiklâl caddesi kadar'ın sözlerini "istiklal caddesi kadar" sözü dışında gayet sevdim,keşke oraya başka bir şey koysaymış şebnem,sanki sırıtıyor gibi diğerlerinin içinde; yine de özellikle geceleri dinlemesi keyif verecek bir şarkı.."düşünüyorum ne kadar sevmiş olabilirim" gibi basit görünen ama anlamlı ve yaralayıcı kısmı çok hoşuma gitti..
eski de sevdiğim parçalardan,sözler yine güzel,akustik hâli de diğer hâli de dinlenesi olmuş benim için..
mahalle,sözleri itibariyle sanırım albümün en orjinal parçası,müziği ve metin türkcan'ın katkıları da bir o kadar güzel olmuş..albümün en iyilerinden biri,çok dinleyeceğimi sanıyorum..=)
ateşe yakın maalesef en başta bahsettiğim mayın tarlası ekibini mutlu edecek bir şarkı..albümde en hoşlanmadığım şarkı; ama tahminim genel olarak oldukça benimseneceği..
serapmış da albümün en tatlı parçası..aslında çok üzgün bir parça sözleri itibariyle ama şebnem gerçekten çok tatlı söylemiş..özellikle geceyarısı yalnız bir yolda araba kullanırken mükemmel gidecek bir şarkı olmuş diye düşünüyorum..hatta bu sözleri ben yazmalıymışım gibi düşündüm dikkatlice dinlerken,yaşananların özeti gibi insanı düşündüren (ki sözlerin bittiği son bölümde bu daha yoğun oluyor) bir parça,albümde en çok sevdiğim şarkılardan biri,hatta şu an o ruh hâlinde olduğumdan en sevdiğim şarkı an itibariyle..=)
insanlık da şebnem'in toplumsal şarkı yazma konusundaki başarılı örneklerinden biri niteliğinde..can kırıklarındaki ben bir mülteciyim veya zaman geçip gidiyor kadar etkileyici değil ama yine de özellikle sözleri itibariyle yerli yerinde olmuş..
bazı aşklar da maalesef ateşe yakın'ın bir kopyası gibi,sevemedim onu da hiç..
uçurtma'yı başlangıçta sevmiştim,şimdiki görüşüm fena değil şeklinde,en güzel şarkısını yazmasını merakla bekliyorum.=)
birçok yerde okuduğum gibi şebnem'in en kötü albümü değil bana kalırsa..en iyi albümü de değil; ama kelimeler yetse'den ve can kırıklarından daha çok hoşuma gitti..can kırıkları ilk dinleyişte daha çok dikkat çeken;ama sonra sıkılma durumu yaratan bir albümken;benim adım orman, dinledikçe daha çok sevilen ve hit parça barındırmayan (belki biraz merhaba hit sayılabilir),bir olgunluk albümü olmuş..kelimeler yetse'deki gibi aşk üzerine bir yoğunlaşma yok,yine belirttiğim gibi bazı olaylardan çıkarılan tecrübeler üzerine geneli kapsayacak şekilde yazılmış sözler var; aşk hiç mi yok..? tabii ki var; ama şebnem ferah'a has bir kullanımmış gibi üstüne yapışacak şekilde değil,bugün hemen hemen tüm albümlerde hissettiğimiz kadar,bunun altında da yaşanılan olaylar sonunda elde edilen tecrübelerde aşkın da önemli payının olması yatıyor..
öyle olağanüstü,inanılmaz,müthiş bir albüm değil ama güzel bir albüm,dinledikçe sevdim..