Bilinçli olarak Türkçe rock müzik dinlemeye Şebnem Ferah'la başlamıştım. Sonra çok beğenilen, sevilen hemen hemen her şeyde yaşadığım gibi kendisine karşı bir antipati oluştu bende. Bir de şarkılarında hep "ezilen, hayatın acıdan başkasını sunmadığı kadına" hayat vermesi sıkıcı bulmama neden olmuştu; kendini sürekli tekrar eden biri olarak görüyordum onu. Zaman geçtikçe gördüm ki bir şeyin çok beğenilmesi benim de onu beğenmeme engel değil. Bir de anladım ki kendini tekrar eden biri değil de istikrarlı bir şekilde ilerleyen bir sanatçıymış. Biraz üzülerek söylüyorum ama bu işi bu ülkede en layığıyla yapan kişi kendisi. Senin de bu dünyaya bir gönderilme amacın var Şebnem; acı çekişin belki de hiçbir zaman son bulmayacak, çünkü sen o acıları gerçekten iyi bir şekilde dillendirip kitlelerin hissettiklerine isim koyabilmelerini sağlıyorsun.
Anket