Kendimden beklenilmeyecek şeyleri yaptım, yanımda 1-2 gündür kalan arkadaşım yüzünden döndür döndür Şebnem dinledik. Zira, albüm çıkmadan 2-3 gün önce de dinlemiştim. Yukarıda da belirttim, atmosfer Benim Adım Orman, düzenlemeler daha sert sadece. Sertlik açısından bana göre Can Kırıklarına göz kırpan şarkılar da var ama Can Kırıkları atmosferi itibariyle dingin değil, vahşi ve hareketliydi, o yüzden kıyas bile kabul etmiyorum.
Şarkıların adlarını bilmeden dinlediğimde dikkatimi çeken Od idi, şimdi de Od diyorum, ha yeni bir sound falan sunduğundan değil. Tam tersine, özellikle vokal üslubu olsun, enstrüman düzenlemesi ile olsun, giriş ve pasajlar "Geçmişe Yolculuk", nakarat ise aynen "Can Kırıkları" formülünde. Gram farklılık yok. Yine de, isyankar havası dolayısıyla kendini gerçekten sevdiriyor. Evet yanlış duymadınız, şarkıyı gerçekten sevdim.
Albümde Şebnem'in yaptığı işlerde farklılığı ile göze çarpan çalışma yok mu? Dün, evde 2-3 döndürmeyle falan dinleyince evet var demiştim. Onu da "Utangaç" olarak belirlemiştim. Özellikle vokal tarzı ve düzenlemesi bana gerçekten farklı gelmişti. Yanımda kalan arkadaşım bu arada sıkı Şebnem fanı, bana CD'sini de hediye etti
, işte bu şarkının farklı olduğu tartışması yaşanırken, hayır dedi. Bu vokal üslubunu aynen Teoman'ın Gönülçelen cover çalışması için kullanmıştı. Tamamen aklımdan çıkmış, evet gerçekten de andırıyor. Yine de, Şebnem'le aşina olmadığım bir vokal üslubu olduğundan "Utangaç" şarkısı bir artı olarak çıkıyor albümde. Fakat Şebnem yine hata yapıyor ve bunu yapmakta da ısrar ediyor. Çoğu şarkısında var, Utangaç şarkısının bu artısını çok büyük bir eksi götürüyor. Nakarat öncesi pasajlarda şarkıları uzatmak için çift pasaj uygulaması bu kadını bitirecek. Özellikle Utangaç şarkısında kendini inanılmaz tekrar ediyor ve sırıtıyor. Önce "söylemedim" diyor, kelimeler farklılaşıyor ama aynı anlamla "anlatamadım" diyor. Bu bir örnekte ve bu albümde bi dolu. İşte söz anlamında klişe olmak bu oluyor, zira sözleri anlamında eleştirilen "Benim Adım Orman" albümünde bu kadar kısırlaşma yoktu.
Önceden de belirttim, "Birileri Var" Şebnem diskografisinde çıkış şarkıları anlamında farklı bir noktaya konabilir protest havası sayesinde fakat ne düzenlemesi, ne vokal tarzı ne de müziğiyle eskiler arasında hiçbir farkı yok. Onu özel kılan detay eğer şarkı sözleri ise, bu yine şarkı sözlerinin süper oluşundan değil, sadece Şebnem'den beklenmedik bir atak olduğu için.
Diğer şarkılar hakkında tek tek açıklama yapmıyorum. Evet Şebnem konusunda, müziği konusunda acımasız olduğumu bilenler bilir. Olabildiğince, yanımda kalan arkadaşımın da etkisiyle gerçekten objektif olarak yazmaya çalışıyorum, itiraf ediyorum bu bile zor. Yine de, çeşitli sebeplerle öne çıkan 1-2 şarkısı dışında albüm, diğer şarkıların harmanlanması ile oluşmuş. "Evet işte, bu farklı" hissi veren tek bir çalışma yok. Bir dinleyen olarak değil, bir müzisyen kafası ile dinlediğimde durum daha da vahim, müzik formüller aynı.
Dramatik İntro + Giriş (Çift pasajlı) --- Nakarat --- Devam (Çift ya da tek pasajlı) + (Bazen Köprü) + Solo + Nakarat + Outro
Birinicisi, evet hiçbir şekilde alternatif bir kafan yok Şebnem. Belki de piyasanın gidişatı seni böyle yaptı, korkuyorsun. Bu formülün dinamiklerini değiştirmek cesaret işi artık şu noktadan sonra, neden? Çünkü Şebnem'i deli gibi seven bu formülü, kelime oyunları ve aşina vokalleri için sevdi. Müzisyen kafasıyla bak, suç tamamen Şebnem'in değil, en azından direkt olarak. Yurtdışında böyle 4-5 albümdür aynı kafayla gitsen, bırak el üstünde tutulmayı, adın, sanın tarihe gömülür. Bunu da daima grup içindeki prodüktör noktasına bağlarlar. Şebnem burada hata yapıyor. Dışarıdan prodüktör alması lazım. Bu aynılığa son vermesi lazım. Örnek veriyorum, progresif müzik devi Dream Theater 2007-2010 yıllarında birbirine çok benzeyen iki albüm yaptı aynı prodüktör etkeni yüzünden. Direkt turne sayıları azaldı, talebi düştü. Ve bunu sırf 2 albümle aynı soundu sundukları düşüncesi ile yapıldı. Türkiye bu anlamda çok tolerans sahibi, bu da dinleyici kesimin suçu. Şartsız, koşulsuz sevdiği müzisyenin albümünü eleştirmekten kaçınıyor, ne sunarsa beğeniyor. Müzisyeni iyi yapan eleştiridir, yıkama yağlama değil.
Düşüncem sabit, sıkı Şebnem fanlarını sertleşmesi açısından Benim Adım Orman albümündeki hayal kırıklığından kurtaran, bu sebeple daha çok sevdiren albüm olabilir. Sıkı fanlıktan, dinleyici statüsüne gerileyen ve sorgulayan kişiler için bu albüm kendini tekrardan başka bir şey değildir. Bu albüm türk rock müziğine bir şey katmaz, katacağı şey Şebnem'in cebine paralardır sadece bu zihniyet devam ettikçe.
Anket