deneme yazıları paylaşma ortamı

[by_haxan]

"GİT" , dedim...

susma hakkını kullandığını söyledin...

ancak, alamıyordum sevgiyi... veremiyordum sevgimi...

sevgimiz donmuş ve kalıp şeklinde bekler gibiydi...

ve biz yenilmiştik...

"GİT" , dedim...

Kanayan yüreğimde ki yara daha da açıldı...

"GİT ", dedim...

gitmeni hiç istemedim...

gitmeyi hiç istemedim...

"GİT" , dedim...

"ME" 'yi ekleyemedim...

"GİT............. ME"

[deep_de]

Belki de başından yanlıştır yaşam, Nefes almanın dışında ne var ki! O bile acıdır çoğu zaman. Nasıl her şeyin özü acı çekmekse yaşamda öyle başlar zaten. Mutluysan da acı çeken vardır, mutsuzsan da. Kimde olduğu önemli değil acının. Ha sen ha o ne fark eder ki, hep bir sahibi vardır acının. Hiç boş kalmaz. Senle başlar senle biter. Ufacık tebessümünde bile unutamadığın acıların izleri vardır dudak kenarında ve yıllar geçtikçe silinecekleri yere daha da belirginleşir çizgiler, pişmanlıklar binmiştir çünkü üstüne. Yıllar sonra bile unutulur yanı yoktur çektiğin acıların. Ne çok paran siler onları ne de delice sevdiğin yarin. Ne uzaktaki dostların yardım eder, ne de en yakınındaki el ışık tutar.
Sen var oldukça, yaşadığın acılar senle yaşar

[by_haxan]

Sen yazınca; namlu susardı, ekmek ve hürriyet konuşurdu. Sevdalar yanardı kondu bacalarında. Şiirlerin türküleşti zindandaki yiğidin dilinde. Geceye bıraktı acılarını “ SOFRAMDAKİ KAVAL SESİ “ merhem oldu yaralarına.

Senin şiirlerinle aşk ve kavga aynı yastıkta büyüdü, kolu kırıldı kanadı kırıldı. “KAVGALARA SÖZLENEN SEVDA” bir kına gibi yüreklere yakıldı.

Bitmek bilmeyen uzun yolculukların yorgunluğu seninle  atıldı, seninle koklandı  fesleğenler. Bazen uykuya daldı, apansız düşleri  katledildi. Ölü bedenler esir alındı. Toprak: senin şiirlerinle üstümüze atıldı, ağırlığını hissetmeden, dualara gerek kalmadan “ ACIYA KURŞUN İŞLEMEDİ”

Geride : Sustalı gibi, mitralyöz gibi  şiirler bıraktın. Sırça köşklü saraylara, kahpeliklere, sömürgenlere saplansın diye.                             

Geride: Fırından çıkan taze ekmek bıraktın, bölüşülsün diye, YERYÜZÜNÜ AŞKIN YÜZÜ yaptın herkes öpsün, sarılsın diye dağlardan kır çiçeklerini, reyhanı, kekiği, yavşanı, topladım. Mezarına bırakmadım, sen dağlısın diye....

BİTMEDİ BU KAVGA SÜRECEK YERYÜZÜ AŞKIN YÜZÜ OLUNCAYA DEK

[by_haxan]

Bilmiyorum nerdeyim, ne haldeyim, ben kimim
Ayrılırken kimliğim, adresim sende kalmış.
Tebessümü yüzüme çok görüyor matemim
Güldüğümü gösteren tek resim sende kalmış.

Akların kaybolduğu, rengin ahenk bulduğu
Toprağın kadehine ab-ı hayat dolduğu
Bir gül için, bülbülün saçlarını yolduğu
Aşkın harman olduğu o mevsim, sende kalmış.

Nerede o çocuksu, o şımarık hallerim,
Saçlarına hasreti tanımayan hallerim,
Rengarenk rüyalarım, toz pembe hayallerim
Tekmil neşem, sevincim, hevesim, sende kalmış.

Ayıplama, kınama, kahveye gidiyorsam,
Avunabilmek için bir tavla atıyorsam,
Garson çay uzatırken ben aklımda diyorsam,
Sende kalmış demektir, ladesim sende kalmış.

Dostlar da muhabbeti kestiler, lüzum da yok.
Zaten senden ziyade sohbetim, sözüm de yok.
Sen dönmeden kimseye bakacak yüzüm de yok.
Aynalarda kendimi göresim sende kalmış.

Sende kalmış umudum, saadet çağım sende,
Sende kalmış huzurum, tüten ocağım sende,
Sende hayat kaynağım, duygu membağım sende,
Can diyorum sana,can kafesim sende kalmış.

Allah' ım düşmanımı düşürmesin bu zaafa,
Sanki her noksanımı mecburum itirafa,
Hangi şarkıya girsem, notalar do re mi fa
Sol diyorum sana sol, la sesim sende kalmış.

Gel Tanrıya borcunu teslim etsin bu yürek,
Tez gel ki enkazımı kapatsın kazma kürek,
Kelime-i şahadet getirmem için gerek,
Son diyorum sana, son nefesim sende kalmış!

cemal safi..

[by_haxan]

Kendine iyi bak” bir "veda" değil "elveda" cümlesidir çoğu zaman. O üç kelimeden çok daha fazlasını gizler içinde...

"Kendine iyi bak. Çünkü bundan sonra ben yanında olmayacağım. Olamayacağım. İstesem de istemesem de. Sevdim bir zamanlar seni, hala seviyorum ve benden sonra da mutlu olmanı istiyorum. Olur da bir gün dönersem seni iyi bulmak istiyorum.“

“Kendine iyi bak. Çünkü bundan sonra kendinden başkası olmayacak yanında sana bakacak. Ben olmayacağım. Kendine iyi bak ve beni düşünme. Çünkü ben de seni düşünmeyeceğim artık. Arama sakın beni, yazma, çünkü ben yazmayacağım. Sil beni yüreğinden, çünkü ben sileceğim. Fakat, yaşanılan, paylaşılan güzel şeyler hatırına sana yürekten mutluluklar diliyorum. Ve ben bir daha dönmemek üzere gidiyorum.”

"Kendine iyi bak. Aramızda geçen herşeye rağmen benden sonra iyi olduğunu bilmeyi tercih ederim. Aslında bilmem çok önemli değil, iyi olduğunu varsayacağım ben. Seni bir daha asla görmemek üzere gidiyorum ben, seni kendinle başbaşa, yapayalnız bırakıyorum ben. Biliyorum kendini bırakacaksın benden sonra, o yüzden iyi bak diyorum. Aslına bakarsan, çok da fazla umursamıyorum."

"Kendine iyi bak" derler ve giderler. Tutkuyla sevenler, bazen birden fazla söylerler bunu. Çünkü onları ayırmak, eti tırnaktan ayırmak gibidir. Kolay kolay kopamaz onlar, süreç çok acı vericidir, yürek parçalıyıcıdır. Her seferinde azalan umutlarla geri döner ve yine “Kendine İyi Bak” gözleriyle ayrılırlar. Ta ki umut da, sevgi de tükeninceye kadar…Ta ki son elveda mezar sessizliğine bürününceye kadar…

Tutkunun ötesinde sevenler, bir kez “Kendine İyi Bak “ derler ve giderler. Onlar eti tırnaktan ayırmak yerine ölümü yeğlerler. Onlar bu acıyı bir kezden fazla kaldıramayacaklarını bilirler.

"Kendine iyi bak" derler ve giderler. Bu sözlerin içinde ihanet yok, hiç bir zaman olamaz derler ve giderler. En büyük ihanet değil midir aslında seni seveni, ihtiyacı olanı yüzüstü bırakıp gitmek. "Kendine iyi bak" derler ve giderler. Seni suskunluğa mahkum edip giderler. Seni parçalara ayırıp, en büyük parçayı yanlarına alıp giderler. Seni senden alıp giderler.

Daha kötüsü suçlayamazsın onları tüm bunlar için. Kendine iyi bak deyip gidenin geçerli bir nedeni vardır elbet. Suçlatmaz kendini. Savaşmadıkları için kızarsın ama suçlayamazsın. Savaşmışlarsa, yenildikleri için kızarsın ama suçlayamazsın. Yenildiğin için kızarsın ama suçlayamazsın… Ayrılığın kaçınılmazlığına inandırır seni, "kendine iyi bak" derler ve giderler. Elinden umutlarını, düşlerini, sevgilerini alıp giderler. Bir tek anıları bırakırlar geride, bir de hatırladıkça gözyaşlarına boğulasın diye
unutulmayan nağmeler.

Arkalarına bakmadan çekip giderler eğer yalnız kalmışsan, çünkü insafsızlıklarını görmek istemezler. Herşey o saniye orada bitsin, kapansın bu sayfa isterler. "Bitti" diyemedikleri için, "kendine iyi bak" derler. "Kırıldım ve affedemiyorum" diyemedikleri için "kendine iyi bak" derler. "Seni istemiyorum artık, hayatımdan çıkaracağım ama bil ki hiç unutmayacağım" diyemedikleri için kendine iyi bak derler. "Biliyorum çok kanayacaksın ama daha iyisini yapamıyorum" diyemedikleri için "kendine iyi bak" derler. Vicdanlarını rahatlatmak için kendine iyi bak derler, çünkü o kan uzun süre akacaktır ve o yara asla kapanmayacaktır, bilirler.

"Kendine iyi bak" bir noktadır çoğu zaman. Kendine iyi bak deme bana, sadece kötülükler noktalansın isterim ben. Oysa sen iyisin… Sen gözümdeki ışık, dudağımdaki tebessüm, sen içimdeki sevinçssin. Sen hayatıma renk katan, sen yüreğimdeki çarpıntı, sen hayatımdaki neşesin. Sen yolumu aydınlatan, sen dert ortağım, sen gönül yoldaşım, sen bir tanesin. "Kendine iyi bak" deme bana. Nokta koyma.
Keşke böyle yaşanmasaydı bazı şeyler, keşke affedebilsen beni, keşke ben de affedebilsem… Keşke döndürebilsek zamanı geriye. Keşke bugünkü aklımızla yaşasak herşeyi baştan. Nafile... Ama yine de, gitmesen olmaz mı? Bitmesek olmaz mı? Sen eksikken, ben nasıl tam olurum? Senden kalan boşluğu kimlerle doldururum? Savaşsak, aramıza giren şeytanla olmaz mı? Hani büyük aşklar her türlü engeli aşardı, hani gerçek dostluklar her sınavı geçerdi, hani sevgi eninde sonunda kazanırdı? Hani hayatta hiç kirlenmeyecek değerler vardı? Hani en büyük zaferler, en kanlı savaşların ardından kazanılırdı? Bunların hepsi yalan mı? Sahiden..., gitmesen olmaz mı? Bitmesek olmaz mı?……….

Peki o zaman... Senin istediğin gibi olsun... Öyleyse...Sen de "Kendine İyi Bak."

"Kendine Iyi Bak" derler, kurşunu kafana sıkıp giderler.

[ozz_witch]

Bu sehirden bana acilar kaldi
Sarap sundum aya ben ayrilik tattim
Seyyah oldum su alemde öyküler yazdim
Oturup anlattim kendi halimce
Seyyah oldum su alemde türküler yaktim
Oturup söyledim kendi halimce

Gözlerinden mektup ellerinden su
Bekledim durdum ben ne zor yolmus bu
Seyyah oldum sözüm bildim gizlendim içime
Çiglik oldu gözlerim kendimi vurdum
Seyyah oldum su alemde niceler gördüm
Anladim ki insan kalbine yolcu

Bana ask lazim
Askta ates ararim
Kapanmis kapilardan geçtim
Yanmayan bedenlerden güzelim ben yolumu sildim
Dünyanin hali
Çeker giderim
Yalnizlik yolcusu gönlüm
Bir garip seyyahiM ama kendime göçerim

[ben_melih]

insanlar doga diyip geçiyor bazan umutsuzluk bazen nefret bazen heyecan ve bazende sevgi  görzüyle bakıyorlar dogaya
bir agacın oluşması seneler alırken  bir orman yakıyoruz  bir meyvenin oluşması haftalar alırken 1 dk da onu hiçe sayıyoruz çürümeye bırakıyoruz bişiylere deger  vericez derken seneler geçiyor ama farkına varmıyoruz deger vermedigimizi  zavk ve eglence için dogaya neler yapıyoruz  ama doga yinede bize kar lanuyor temizligi  sonbaharla sunuyor aşkı  yagmurla sunuyor niymetleri  daha neler neler doganın sundugu aşkı bu bize heyecan vermeli bugün şöyle bir bakın odanınızın duvarına asılı çerçeveden dışarıya ve bende seni seviyorum diyip doga için bişiyler yapın
                                                                                                                                                                                                                                 

                                                               
bugün dogaya na

[ozz_witch]

BiRgÜn YoLda YüRüYoRdUm.. BiR şArKı DuYrDuM..KaLbİm AcIdI... bu kadar...

"nereye gittin? neden bensiz; içimde kalan sensizliği tek başıma nasıl atlatacağım... hepsi cevapsız.. o kadar cevapsız ki; hissediyorum içimde bir yerin acıdığını.. fiziksel bir acıya dönüştüm; nereye baksam sen...

çıkıp şimdi yollara; dağ başlarına çıkıp şehrin şamatasından uzak; bağırsam adını; ağlasam.. sesim kısılana kadar adını ünlesem... yahut bir yolculukta; otobüsün camına dayasam başımı da; gece yolculuğunda geçtiğimiz yollardaki ışıklar yerine sen aksan üzerimden... camın soğukluğunda olsan; sıcacık.. sana gelmenin bir yolu olsa; o otobüs beni sana getirse...

bir yerinden tutsam diyorum da elimde kalan yaşamı; neresinden; bilemiyorum.. güneşi erken batmış bir şehirde; akşamüstünde; hangi sokakta olduğumu bile bilmeden.. kaybolmak istiyorum.. yok olsam da kimseler gelmese ardımdan; merak etmese kimse...
bir kaç çocuk gülümsese; umut var desem yine... ya da çocuklar da önemli değil; seslendiğim duvarlar ses verse; sesimi yankılasa hiç değilse.. ya da biri çıksa; "biraz umudunuz var mı" dediğimde... "bende biraz kaldı al" dese...

kaç yürek dayanır susuşuna sevdiğinin? bir daha görememek seni; ağlamanı yahut yemeğini yiyişini görememek.. bunu bir anlatabilsem içime; bir ikna edebilsem kendimi... bir sabah sustursam içimdeki beni; bir sabaha gülerek başlasam; yapabilsem sen olmadan...

bir dağ başında; sesimi sadece kendi yankıları duyacak belki... isyan değil ki bu; içim acıyor; durduramıyorum... hiçbir ilaç tesir etmiyor; hiçbir şey dindirmiyor sancımı.. kokunu duyuyorum bazen; hani yolda yürürken aniden duyduğun ama adını bilemediğin tanıdık bir melodi gibi; kime sorsam bilmiyor......"

[DerinSu]

Bazı acılar var içimde saklı,
Bazıları kazınmış ki akla getirmemek için uğraş verirsin.
Aklını dağıtacak,oyalanacak bi şeyler ararsın.
Kimse bilmez,anlayamaz o anı senden başka,
Bazen gururlanırsın her şeyi anlattığın gibi bu acıyı anlatamadığın için,
İşte o an özelin olur
Çünkü bu acı senin...
 







Acı sözlerdi sizden bana kalan düşündükçe üzüleceğim,
Hatta bi zaman sonra üzülmekten güleceğim,
İşte zamanın ilaç olduğunun bir kez daha ispatı,
Gelmiş kapımı çalıyorsunuz
Önceden bencil bir davranışla yüzüme çarpıp çıktığınız kapımı,
Ben bugün kapımı açıyorum.
Eee ne demişler "ONLARI NEZAKETLE ÖLDÜRÜN"

[ozz_witch]

            zor günler
Benden önce söylenmiş sözlerin haklılığına
Kizdığım oldu zamanında ama inandığımda
Ömrümde her şarki başka bi kapi açti
Bu sarkinin ardinda sen
Bu kapinin ardindaysa benden önce söylenmiş sözler vardi

Çok zor günler geçirdim vaktiyle
Alemde savaşlar çirpinişlar nihayetinde
Asik olmak kismetmis yar, sana..
Asik olmak kismetmis yar..

Seçtiğimiz hayatlar mi bunlar? seçtiklerimiz mi ?
Bunca yokluk, bunca kiriklik, bunca aci
Seçtiklerimiz evet !
Hayat bu sevgilim çoktan seçmeli
Senin askinsa bi dönem ödevi


Bir gece cikip gelsen olmezsin yar
Ölümlerden ölüm beğen gelmezsen yar
Bir aksam çikip gelsen ölmezsin yar
Ölümlerden ölüm beğen öleceğim yar

Bir şarkı tuttum sevgilim bir kapı açtım ikimize
İkimiz çokmuşuz meğer bu resme
Kapatmadan bu kapıyı yinede
Bu yaralar bereler sanadır bileler ...

Bu yaralar bereler sanadir bileler
Göreler askimi
Sahidim gök kubbe
Asigim bekletme

Çok canım yanıyordu gördüklerimden ve göreceklerimden
Benim kanayan dizlerim yoktu hayatta bi tek
Benim de kanattıklarım vardı elbet
Ezdigim kumlar ve geçtigim yollar hala gölgeni taşıyorlar
Hani demiştim ya en başında
Ne ayrılıklar ne aşklar ne başlangıçlar diye
Yani demem o ki çok zor günler geçirdim vaktiyle

Çok zor günler geçirdim vakiyle kalbimde
Firari endiseler nihayetinde
Asik olmak çok zormus yar sana
Asik olmak çok zormus yar

Bir gece çikip gelsen ölmezsin yar
Ölümlerden ölüm begen gelmezsen yar
Ölecegim yar
Bu şarkı sadece benimdi sevgilim
Ve ben büyük bahçeler istemiştim ikimize
Yazmışsın ya 'onu sevebilecegimi düşünmüştüm' diye
İşte o günden beri belkide bu yüzden sadece
Bu yaralar bereler sanaydı aşkı bileler
Göreler aşkımı şahidim gök kubbe

i

[by_haxan]

Sen
benim içimde hep bugünkü gibi kalacaksın. Taptaze,
sımsıcak ve korkunç güzel! Yalnız benim gözlerimde
bir manası olacak bakışlarının. Ben yok olduğum zaman
da satırlarımda yaşayacaksın. Hiç ihtiyarlamadan,
hiç değişmeden, hiç tükenmeden... Adım adınla anılacak,
adın adımla...

Mektuplarınla resimlerini yakacak gücü kendimde
bulamasam, o zaman da kendimi yakardım. Şu herkeste
seni gören gözlerimi, şu her yerde sana koşan
ayaklarımı ve şu her zaman sana yazan ellerimi
yakardım. Tenimden yükselen alevler ta Allaha kadar
uzanır, ona çaresizliğimi anlatırdı.

Ben yaşadıkca, adım söylendikçe.....
kendimi sana mahkum ediyorum..

[-tarzan-]

mavi sonu olmayan bir pencere
git gidebildiğin yere
sonu merak dolu
bilinmez boşluklar var
bulutların ağlaması durduğunda gel
vardım birden , renk saldım olan bitene
doğaya hakimim ben
yeryüzü mahkum bana
ben gökkuşağıyım

[-tarzan-]

bu bir sevi sunuşudur sana
sevda ve aşk üstüne
seni ölümüne kadar sevmeme kanıttır
sensiz yapılamayıştır
sevi sevene ve hak edene verilir
hemde taparcasına
öyle bir rüya görki gerçek olsun
ölene kadar aşkımsın desin
uğruna nasıl herşey feda edilir onu anlatsın
bunlar rüya değil bunlar birer gerçek
sana seni çok seviyorum demeden önce
herşeyimi feda etmek isterim
senin için sevgimiz için

[deep_de]

öncelikle sadece kötü bir  ruh halimle yazdığım ama sonradan okuduğumda yuhh be dedirten kendime bir yazım  biraz bana oranla sert....buyrun:

İç çekişlerimle uzun bir arayı kapatmak mı amacım bilemedim!kimilerim vardı;sessiz sedasız yollarında ilerleyen;kimilerim vardı pesimist duygularıyla insanlıklarını örtbas edenler.
Çevreme odaklanışımın üstünden bilmem kaç sene geçti.Ama hala çevrem üzerinde etki yaratacak hissiyatı bulamadım kendim de.yaşam adı altında ayaklarımızın altından akıp giden zaman eş değer özellikler sunulan ‘yaşam’.
Sahipsizlik….
Müfredatı kendime uyguladım,kişiliklerimi çoğalttım,Kalbimi söküp aldım,parçaladım,köpeklere yedirdim.
Buyum ben işte  sahipsizliğimin içerisindeki SERHAT…..
Slayt gösterisi hayatıma bir şeyler eklemek için buradayım..

[şükülü_özz...]

merhaba  küçük Ali..belki sen bu yazdıklarımı okuyamayacaksın ama okuyupta kendininde hayatından bir parça bulabilecek insanlar için yazıyorum.evimin yoluna doğru ilerlerken yol ortasında gördüm onu.yırtık önlüğü,yırtık ayakkabıları ile adres soruyordu herkese gözleri ve bedeni yorgundu.bu güzel,küçücük çocuk dikkatimi çekmişken oda beni farkedip yanıma doğru yaklaştı.o güzel pırıl pırıl gözlerini yüzüme dikip,çaresizce sordu aradığı adresi.hem yürüyüp hem konuşmaya başladık o anlattıkça kısacık yol büyüyor,yüreğim sıkışıyordu.küçük Alinin anne babası ayrılmış.anne ve baba başkalarıyla evlenmiş.Ali annesini uzun yıllar görmemiş ve üvey anne dayağından kaçıp öz annesini aramaya başlamış.bulamayacağını biliyordum aslında ama o o kadar inançlı ve güçliydiki ya annemi bulucam yada bu sokaklarda yaşlanıcam diyordu.bu küçük çocuk daha 9 yaşında bakmayın böyle büyük sözler ettiğine.
beraber aradık evi bulamadık,gözlerinin içine bakıp evine git Ali dedim.Annemi bulmadan olmaz dedi.sonra ne yaptı bilmiyorum,bana veda edip düştü yollara.o uzaklaştı ama benim aklım onda kaldı.Anne ve baba olmak zor iş herkes beceremiyor işte.Köpekler bile yavruları büyümeden terketmiyor.ben insanlığımdan utandım dilerim Alinin anne babasıda utanıyorlardır.
hepimiz birgün anne baba olacağız ama çocuklarımızı sallantılı bir ilişkinin ortasına düşürüp yalnız bırakmayalım..