Kalabalıklarda yalnız bir aziz, dizleri üstünde tanrıya isyanda,
Penceremden gördüm olan biteni.
Tek başıma, son kez esen bir rüzgarla.
Tek bir beddua vardı dudaklarında, sonu olmayan bir anlaşma yaratanla,
Kapıları kapatmış gerçeğe ölüm melekleri,
Herkes şimdi var olmayan yarınlara köle.
Aziz sonunda anladı, yanlış yaptı umutsuz varoluşlar adına,
Kim olsa yok edemezdi böyle bir kibiri,
Tanrı da suçlu, aziz de, insan da, insanlık da.
