Çehresiz İnsanlar
Bomboş bir oda, yalnız bir masa, çehresiz insanlar,
Sessiz bir konuşma.
Zihinlerde ölümler, dudaklarda çaresizlikler,
Birimiz gülümseyip, birimiz ağlıyoruz,
Rolünü biçerken anların,
Yıllara direniyoruz.
Karmaşık bir yalnızlık, çığlık çığlığa kalabalıklar,
Amaçsız bir direniş.
Zevkini almışken vücutların, acısı şarmış ruhların,
Arsızca sevişip, aldattıklarımızı seviyoruz,
Yad ederken dünün anılarını,
Yarınlara yalvarıyoruz.
Teoman Sercan AKTÜRK
Dahası için:
http://seroxturk.tumblr.com/