bugün anladım ki, meğer çocukları seviyormuşum.
ve meğer kendimde keşfedilecek ne çok şey varmış, bu kadarını da tahmin etmezdim.
yolculuk hali bana yarıyor, düşüncelerimin derin noktasını görebiliyorum otobüs/tren/otomobil/uçak camından dışarı bakarken.
hiçbir şeye bağımlı olmadığımı düşünürdüm. yanlışmış! Kadıköy'e.