23:48..
o kadar üzgünsünüz, o kadar üzgünsünüz ki..yalnız kimse ne üzgün olduğunuzu biliyor, hissetse de neden böyle olduğunuzu bilmiyor ve tahmin etmeleri bile mümkün değil..pek tabii bilmemeliler de..bunların asıl sebebi olan da bilmiyor, hiçbir şey yokmuş gibi yoluna devam ediyor, gülümsüyor, konuşuyor aynı eskisi gibi; ama siz eskisi gibi değilsiniz, pişmansınız ve saklamaya, saklanmaya ihtiyacınız var..
"pişmanım, ne yer ne de gök farkında.." gerçekten tam da böyleyim şu anda..
niye kaptırmışım ki bu kadar kendimi..şimdi nasıl aslında hiçbir şey yokmuş gibi davranmayı sürdüreceğim, nasıl konuşup nasıl eskisinden başka olmayı ama saklanmayı başaracağım..?
bilmiyorum..
