Florence + The Machine

[11:14]

Soul, rockla sevişir ve bir de korunmazsa ortaya Florence and The Machine çıkar!

İstenmeyen bir gebelik değildir. Tam bir aşk çocuğu


BBC'nin gazıyla piyasada arz-ı endam etmeye başlayan grup, henüz bir albümleri bile yokken Glastonbury ve Reading and Leeds gibi kalburüstü festivallerde sahne almıştır.


2009 Temmuz'da ilk albümleri "Lungs" nihayet gün yüzüne çıkar. Hakikaten yetenekli bir vokal olan Florence Welch'in albümde yaptıkları inanılır gibi değil.

Müzik camiasının mühim dergilerinden Mojo'nun 2009 sonunda yaptığı "Yılın En İyi 50 albümü" listesinde 7., Q'nun aynı konulu listesinde ise 2. sırada yer almıştır.

Pek sevdiğimiz Mehmet Tez'in 2009 değerlendirmesinde "En İyi İlk Albüm" olarak nitelendirilen "Lungs", Mehmet Tez tarafından şöyle ifade edilmiştir; "Tek geçiyorum. Trend değil, geçici hiç değil. Şahane, kişilikli bir vokal. Çağdaş anlayışta alternatif bir müzik. İnsanı hemen ele geçiriyor, müptelası olmak çok kolay."


Ocak 2010'a gelindiğinde albüm, İngiltere'nin en çok satan albümleri listesinde bir numarayı görmüştür.


"Lungs" dinlenildiğinde "Oha bu kadar da olmaz ki..!" dedirtme ihtimali yüksek şarkılar;


Dog Days Are Over
You've Got The Love
Rabbit Heart (Raise It up)
Owl
Blinding
Girl With One Eye






Candır!

[11:14]

Heavy In Your Arms

The Twilight serisinin 3. filmi "Eclipse"'in soundtrackinde yer alan enfes bir parça!

[drown]

Çok başarılı kesinlikle.Bağımlılık yaratan cinsten:)

[11:14]

Florence Welch hayatımıza bundan iki yıl önce yayınladığı A Lot of Love. A Lot of Blood EP ile girdi. Aynı yılın temmuz ayında ilk albümü Lungs’ın çıkışından sonra Florence Welch’i her yerde görmek ve duymak mümkündü. Skins’den Glee’ye, Vampire Diaries’den Being Human’a kadar tüm dizilerde ve dizi tanıtımlarında duyduk Lungs albümünü. Florence’in kendisi ise festivallerden eksik olmadı.
Bu kadar popüler bir albümden iki yıl sonra yeni albümü Ceremonials’ı 15 Kasım’da yayınladı. Her iki albümü de bir sürü kez dinlemiş biri olarak ben Ceremonials’ın kendi içinde daha güzel, daha sağlam bir uyuma sahip olduğunu düşünüyorum. Florence Welch eski performansından  hiçbir şey kaybetmeden önümüze daha olgun bir albüm koymuş. Lungs’da Howl, Cosmic Love, Girl with One Eye, Drumming Song gibi mükemmel şarkılar vardı ve ben bu albümde Howl’dan aldığım mutluluğun aynını henüz bulamadım. Ancak Lungs, Kiss with a Fist ve Howl gibi iki uca gidebilen bir albümken Ceremonials daha az uçlarda geziyor, giriş anında saran havayı sonuna kadar koruyor. Lungs’da hissedilen o mistik hava Ceremonials’ı tamamen sarıyor. Bu kez her şey daha büyük, daha gürültülü ve daha parlak.


Ceremonials, bir albüm olarak baştan sona rahatlıkla dinletiyor kendini ve Florence + The Machine’in yaptığı büyük çıkışı devam ettirebileceğini gösteriyor..
Puan: 80/100

[drown]

Florence dünyadaki en kötü şarkısıyı en güzele çevirebilir.